เลขายอดดวงใจ

     

นิยายเรื่องนี้ สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์  พ.ศ 2537   ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าลอกเลียนแบบ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดไปใช้โดยการเผยแพร่ หรือ อ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาต เป้นลายลักษณ์อักษร  หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฏหมายบัญญัติสูงสุด

                                  **************************************************

           ภาพตัวละคร ชื่อและนามสกุลของตัวละคร เป็นเพียงสมมุติที่ผู้เขียน แต่งขึ้นมาเพื่อตอบสนองในความชื่นชอบในนักแสดง ที่นำมาประกอบนิยาย เท่านั้น แต่หากไปทำซ้ำกับ ชื่อ-นามสกุลของใคร ข้าพเจ้าต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ 

                                 *****************************************   เลขายอดดวงใจ ( โดย ณท ณรา )Note_nara321  

                   

** ฝากกดถูกใจติดตามเพจ ด้วยน่ะค่ะ **

                         http://www.facebook.com/Notenara321

                                 

    " บอสค่ะ อย่าแกล้งน้องแพร " แพรวาดาพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมแขนแกร่ง 

        

    " แกล้งน้องแพร พี่ช่วยน้องแพรต่างหากค่ะ ซุ่มซามจริงเชียว  " อ้อมแขนยิ่งรัดแน่นขึ้น อัศวินยอมรับว่า เขาหน้าด้านไม่น้อย แต่ร่างบางในอ้อมแขนนี้ ช่างยั่วยวน  ตั้งแต่แพรวาดา ลุกขึ้นมาแต่งตัว ฉีกลุค หวาน เรียบร้อย แต่ดูเปรี้ยวเซ๊กซี่ ขึ้นทุกวัน ทำให้อัศวิน ห่วง หวง และคอยตามติด เป็นไม้กันหมา ที่ชอบเห่าเครื่องบิน ที่เขาเป็นเจ้าของ 

     "  พ่อวินขา วาว๋า มาแล้วค่ะ เสียงใส ของลูกสาวเรียก คนที่เป็นพ่อ จากด้านหลัง ทำให้คนเป็นพ่อจำใจ ต้องจำผละออกห่าง จากร่างบางทันที ซึ่งตอนนี้คนที่เคยอยู่ในอ้อมกอดของตน มั่วแต่ก้มใบหน้า เพื่อซ่อนความเขิลอาย จากเด็กตัวน้อย

          "  เอ่อ ว่าไงค่ะ น้องวาว๋า เลิกเรียนแล้วไช่ใหมค่ะ เป็นไงวันนี้เรียน สนุกใหม" ปากหนาเอ่ยถาม ลูกสาว แต่สายตากลับมองไปที่ แพรวาดา เห็นแก้มแดง แล้วอัศวิน อดขำ นางยั่วขี้อาย ไม่ได้   แล้วแบบนี้ใครกันแน่ ที่จะเสียเปรียบ หรือได้เปรียบ กันแน่

      " พี่แพร เป็นอะไรค่ะ ไม่สะบายเหรอค่ะ หน้าแดงจัง " 

     " ไม่มีค่ะ  พี่สะบายดี ค่ะ "  แพรวาดาฝืนยิ้มให้ลูกสาวบอส แต่กลับเจอเข้ากลับสายตากรุ้มกริ่ม ที่ส่งมาล้อเลียนเธอ